Ik weet het moment nog heel goed. Mijn ouders gingen een weekendje weg en ik had besloten om mee te gaan. Ik was al aan het studeren en het huis uit, dus dat ik met hen mee zou gaan was niet meer vanzelfsprekend. Ik stond met mijn moeder in de tuin te kletsen over mijn leven in Utrecht en ik deelde met haar mijn zorgen over mijn bijbaantje. Ik wilde er eigenlijk mee stoppen en had het er moeilijk mee dat ik een keuze moest maken. Maar misschien nog wel meer met dat het me zoveel onrust bracht. Ze keek me aan en zei: "ja maar Roos, er zullen altijd wolkjes aan de lucht zijn, het leven is soms gedoe. Heb je het ene probleem opgelost, verschijnt er wel weer een nieuwe." Op dat moment vond ik dat alles behalve een rustgevend idee, maar ik weet nu dat een heel wijze vergelijking was. En zoals m'n moeder zelf zegt: ik ben niet negatief, ik ben gewoon realistisch;)
Als piekeraar en gevoelig persoon ging het mij nooit zo goed af om realistisch te blijven als er zich een moeilijke situatie voordeed. Sterker nog, ik denk dat ik mezelf vaak ben verloren aan dat kleine wolkje aan de lucht. Of deed mijn best om - ten koste van mezelf - negatieve situaties te vermijden. Ze zeggen niks voor niks 'mooi weer spelen'!
Misschien was het een soort kinderlijke naïviteit. Kon ik nog niet toelaten dat ik het soms gewoon ingewikkeld vind, die wisselvalligheid in het leven van een mens. Streefde ik liever naar een zorgeloos en "blauw" leven. Maar ja, what's new, dat bestaat natuurlijk niet. Uitdagingen en moeilijke momenten in de vorm van kleine wolkjes en regenbuien zullen altijd voorbij komen. Sommige volgens verwachting en nog vaker als verrassing onverwacht.
Dit erkennen geeft mij al een hoop rust. Alles gaat voorbij. De fijne momenten, maar óók de minder fijne momenten. Niks blijft hetzelfde. Geniet als de zon schijnt en erken de moeilijke momenten onder een donkere hemel. Wees dan een extra beetje zacht voor jezelf. <3
PS. Ohjee, begin ik in herhaling te vallen?! Zie namelijk ook #4 Dansen in de regen ;)
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Roos, ja heel herkenbaar.
Mooi geschreven, blijf het doen.
Liefs mama
Hi Roos, ik ben je al eerder op Facebook tegengekomen en heb toen al wat blogs van je gelezen, je schrijft erg mooi en ik vind veel herkenning in je teksten. Ook deze is weer erg mooi geschreven! Ik hoop dat het goed met je gaat, veel liefs Steffi
He Steffi, wat leuk om van je te horen! Bedankt voor je berichtje en heel fijn om te horen dat je de blogs met plezier leest :) Ik hoop dat het met jou ook goed gaat! Mocht je het leuk vinden om wat uit te wisselen, stuur gerust een mailtje;) Lieve groetjes, Roos