Eind vorig jaar kreeg ik een mailtje dat deze website een jaar bestaat. Een pagina die ik een jaar geleden maakte als projectje waar ik mijn ideeën en eigen verhalen op kwijt kon, in een tijd dat ik het gevoel had de controle over mijn leven een beetje kwijt te zijn. In die maanden volgden 12 blogs. Al had ik achter de schermen nog wel dertig concepten klaar staan. Het was namelijk een fijne manier om van me af te schrijven en mijn gedachten te ordenen. De inzichten die ik hieruit opdeed en de notes to self die ik mezelf schreef, vormde ik met plezier om tot een toegankelijk verhaaltje.
Maar het was ook vertrouwd gaan voelen, het analyseren en graven in de psychologie achter wat er was gebeurd. Onbewust denk ik nog een reden waarom ik deze verhalen wilde schrijven. Zodat ik aan jullie, de buitenwereld, en vooral aan mezelf uit kon leggen hoe het mis had kunnen gaan. Ik heb mezelf de burn-out en de jaren erna namelijk lang kwalijk genomen. Wat had ik fout gedaan, waarom lukte het mij niet?! Als ik maar kon verklaren waar het fout was gegaan, hoefde ik me niet schuldig te voelen. Ik bleef in rondjes schrijven en thema's als faalangst, prestatiedruk, verwachtingen en perfectionisme bleven voorbij komen.
"Je kunt niet aan het volgende hoofdstuk in je leven beginnen,
als je jouw laatste blijft herlezen." @aolanow
Na het lezen van deze tekst (en een intensieve therapie, een overspannenheid en een belangrijke beslissing later; we blijven wel eerlijk hè) veranderde er iets in mij. "Alles wat je aandacht geeft groeit." Ik ben nog steeds van mening dat het leerzaam is om terug te kijken. En ik heb in dit afgelopen jaar dan ook weer veel geleerd en verwerkt. En ik kan nu tegen mezelf zeggen: het was niet mijn schuld, ik ben niet gek. Na het lezen van die tekst nam ik me voor om niet langer aandacht te besteden aan het achterhalen waarom ik verdwaalde, maar begon ik met ontdekken van de weg die ik wel op wil gaan. De overige concepten gingen de deur uit en een nieuwe schone pagina lag voor me. Welk nieuw verhaal zou worden geschreven?
Wordt vervolgd!
Wederom mede geïnspireerd op een quote uit het boek Grote Panda en Kleine Draak van James Norbury:
'We zijn weer verdwaald,' zei Grote Panda.
'Als ik verdwaald ben,' zei Kleine Draak,
'ga ik terug naar het begin en probeer ik me te herinneren waarom ik begon.'
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Roos, mooi om dit zo te lezen. Ga vooral door met schrijven. 😘