#3 Flow.

Het begon weer bij een quote uit het boek Kleine Draak en Grote Panda van James Norbury: 

'Haast je' piepte Kleine Draak.
'We moeten nog zoveel doen!'
'De rivier heeft geen haast,' zei Grote Panda,
'en komt toch, ondanks vele obstakels, 
altijd daar waar hij heen gaat.'

Het deed me denken aan dat een vriendin mij ergens de afgelopen jaren een keer flow toewenste, zo schreef ze mij op een bemoedigend kaartje. Ik vond het fijn klinken, maar wist tegelijkertijd niet zo goed wat ze ermee bedoelde. Naar het Nederlands vertaald betekent het: stroming, stromen. Ik wens je stromen toe? Hm. Misschien had ik er nu al langer over nagedacht dan deze vriendin toen ze het op het kaartje schreef, maar goed. 

Het was één van de eerste dingen die de praktijkondersteuner tegen me zei, toen ik voor het eerst tegenover haar zat: 'het is belangrijk te accepteren dat dit nu de situatie is, dat het is gebeurd'. (Later veranderde ze het in 'aannemen', dat is een soort accepteren voor beginners, iets beter behapbaar.) Accepteren?! Weet je wel hoe rot ik me voel, ik wíl dit helemaal niet! Mijn vechtmodus ging aan en ik zou wel eens even laten zien dat ik hier snel weer uit was. 

Begrijpen wat flow aan mijn leven toe kon voegen, wist ik dan misschien nog niet, maar ik begon wel in te zien dat dat mezelf forceren in ieder geval géén flow was. Het is ook niet altijd makkelijk hè, aan te nemen wat jou overkomt. Door welke gebeurtenis dan ook belanden in een periode van pijn, verdriet, frustratie of onwetendheid. Dingen af moeten zeggen, rusten als de rest verder gaat en dagen op bed niet wetend hoe het morgen zal gaan. Geef je maar eens over aan de stroming die je door een vervelende periode leidt. 

We zijn geneigd vervelende gevoelens of pijn weg te drukken of onszelf af te leiden. En logisch, want we willen onszelf en anderen tegen pijn beschermen. Je ergens tegen verzetten en wat weerstand bieden is op zich niks mis mee. Soms kun je ook (nog) niet anders. Maar er komt een moment waarop je je realiseert dat het tegen de stroom in gaan je niet vooruit helpt. 

Nog niet zo gemakkelijk dus die flow, maar het beeld van een rivier helpt me daarbij. Een kabbelend beekje gaat over in een wilde rivier, maar zal ook altijd weer overgaan in rustiger vaarwater: alles is altijd in beweging. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar het leert me: gebruik de kracht vóór je en zie waar de stroming je brengt. Dus laat ik me steeds vaker meevoeren in de rivier en ga ik met deze stroom mee mijn dagen door.